De pijn die wij verbergen😧
Ik kom tot de realisatie dat huilen niet iets is om je voor te schamen. Het is juist iets dat je met iemand verbindt als je het deelt. Wat mooi gezegd van Matt, of eigenlijk schrijfster Monica natuurlijk! Er wordt nogal wat afgehuild in dit boek. En terecht... Fleur wordt gepest en natuurlijk bedreigd zodat ze het niemand vertelt, en haar oma met wie ze een hele goede band heeft, is ziek. En haar beste vriend Matt heeft een nieuwe vriendin met wie ze het niet echt goed kan vinden - understatement. Fleur wordt namelijk gepest en schrijfster Monica slaagt erin Matts vriendin Vanessa nogal verdacht te maken als pester. Zou de schrijfster kiezen voor een dader die je niet aan ziet komen of eentje die er zo dik bovenop ligt? Want in dat geval verwacht je natuurlijk toch iets anders... Ik zeg niets 🙃 Voor Matt is het natuurlijk ook lastig als zijn beste vriendin sinds ever en het meisje met wie hij een relatie heeft niet overweg kunnen. Mooi dat de schrijfster aandacht heeft voor de twij