ehe leest

'Zwaartekracht' sprak mij aan omdat het op basis van de achterflap leek te gaan over catfishing. Lekker actueel! Daar hou ik van 😊 Toen ik het verhaal las, bleek catfishen echter niet de hoofdzaak te zijn. Maren is verliefd op de leraar van het keuzevak filosofie: Ole. Als leerling merkt hij haar niet op, dus maakt ze een account aan onder de naam Lila. Ook draagt ze nu andere kleding en meer make-up. Daardoor heeft hij niet door dat ze minderjarig is en zijn leerling. " Maren keek naar de woorden en las ze een voor een nog een keer. Ole Hammersen heeft uw vriendschap geaccepteerd. Het was alsof er uit het universum een grote hand de bioscoopzaal in gestoken werd, zijn hand, die haar zacht aanraakte: Hé, ik zie jou, ik wil je in mijn leven. Er was nu een echt, bewijsbaar draadje tussen hen. " Ole is zich amper bewust van haar, maar Maren weet zeker dat ze soulmates zijn, dat ze op elkaar lijken en elkaar door en door begrijpen. Ole zit in een band en als ze naar zijn...

Oeioeioei, wat is dit een leuk, maar ook moeilijk en frustrerend boek! Het gaat over Roxane Tron, dochter van de president van Chimeria, een fictief land. Haar ouders regeren het land met harde hand. Ideeën en spullen uit het buitenland zijn verboden, ze hebben regels voor de kleinste dingen. De belangrijkste inkomstenbron van dit land is olie. Op het industriegebied waar de olie gewonnen wordt, brandt een eeuwigbrandende vlam. De titel verwijst deels hiernaar en het heeft deels een figuurlijke betekenis: een muziekband zorgt voor een vonk onder de jongeren om in opstand te komen. In het heden heeft Roxane haar achternaam veranderd en is ze verhuisd naar New York. Aan het begin van het boek is ze weer even terug in Chimeria voor de begrafenis van iemand van vroeger. Al gauw wordt ze herkend. Zelf heeft ze ook het idee dat ze wordt achtervolgd en bedreigd, maar waarom? Wat is er vroeger dan gebeurd dat Roxane het gevoel heeft dat niemand mag weten wie ze is? Het lijkt erop dat haar oude...

" Nog geen twee weken geleden was mijn leven nog van mij. Toen zat ik nog gezellig met mijn ouders op de bank en aten we samen, wensten we elkaar een goede nacht en deelden we een leven. Nog geen twee weken geleden was ik onderdeel van een gezin. En nu...' Ik slik. 'En nu ben ik ineens hier. Alleen. Zonder ouders en zonder thuis. Mijn leven is volledig ingestort. Ik heb niets meer. En met dat alles moet ik zien te dealen in een omgeving die allesbehalve vertrouwd voelt. Dat kan ik niet. Niet hier, en zeker niet met deze mensen om me heen.' " Hoofdpersoon Laura vat in gesprek met haar psychiater perfect samen waarover dit boek gaat: ze kan niet goed omgaan met de moord op haar ouders (niet gek ook). Het boek begint bij haar binnenkomst bij de psychiatrische inrichting De Westerbaken. Hierna volg je hoe ze hier toch langzaam went en vrienden maakt. Tussendoor lezen we in flashbacks wat eraan vooraf ging: hoe Laura haar dode ouders in de woonkamer vond, de begrafenis...