De Genadeloze puberjaren van Clemens en Lente

In de laatste periode van klas 3 mogen mijn leerlingen vrij kiezen welk boek ze willen lezen. Een paar meiden koos 'Genadeloos'. Het stond op mijn lijst met aanraders, dus ik vond het helemaal leuk dat ze er inderdaad erg enthousiast over waren. Hun leverde het een mooi cijfer op, maar het leukste vond ik zelf ons gesprekje over het boek, niet de pitch, maar informeel, onvoorbereid, gemeend. "Sorry dat ik wat verklap als u het ook wil lezen, maar het einde was gewoon zo bizar! Wilt u weten hoe het afloopt?" En dan allerlei spoilers krijgen, maar het enthousiasme en de wetenschap dat deze leerling heeft ontdekt dat lezen leuk kan zijn, waren het meer dan waard 😍

Wie weet zorgt dit boek dus bij meer leerlingen voor die ontdekking. Misschien goed om ook te vertellen waarover het gaat 😉 Het gaat over een bizar gezin.

"Die bom was echt niet het eerste ernstige delict. Toen Clemens dertien was ging het al gruwelijk mis. Ik praat er nooit over, want ik schaam me er diep voor. Ik vind het walgelijk. Ik ben er letterlijk ziek van geweest.
Soms denk ik dat de duivel is geboren in het lichaam van mijn zoon."

Dit citaat komt uit een hoofdstuk waarvan moeder Mildred de verteller is. Vader Ernst, Clemens zelf en dochter Lenthe zijn ook vertellers van het verhaal. Normaal is het al wel grappig om te lezen hoe ouders het leven met een puber beleven, maar, zoals je vast al doorhebt, is Clemens geen gewone puber. Wel is vooral Mildred zo negatief over hem. Zijn vader niet zo, maar die luistert naar Mildred. Zijn zus en hij doen en praten tegenwoordig niet zo heel veel meer samen, maar ze hebben op zich een goede band.

Toch blijkt ook uit Clemens' eigen verhaal, dat hij inderdaad anders denkt dan de gemiddelde puber (hoop ik). Hij doet graag technische en wetenschappelijke proefjes die soms wel gevaarlijk zijn voor anderen, maar daar zit hij niet mee. Soms doet hij het er zelfs om. Als iemand irritant is of vervelend doet tegen hem, dan vraag je er toch om?!

Zus Lenthe is in de ogen van haar ouders fan-tas-tisch. Maar dat valt eigenlijk ook wel mee: zij datet met een veel oudere man. Op zich is leeftijd maar een getal, maar het is toch wel beter als je je wel in dezelfde levensfase bevindt. Niet alleen van haar ouders, maar ook van de wet mag dit eigenlijk niet. Mildred en Ernst komen alleen pas na een tijdje achter deze relatie.

Daarvoor kan zij niets verkeerd doen en moet ze, zo denkt haar moeder, zelfs worden beschermd tegen haar broer... Wat een onzin is dat eigenlijk. Dat je denkt dat zij niets doet waar je het niet mee eens bent, is nogal naïef, maar ook dat ze serieus denkt dat Clemens zijn zus iets aan zou kunnen doen is nogal heftig. En hoe verder je komt in het boek, hoe meer je ontdekt dat Clemens inderdaad een beetje... bijzonder is, maar ook: hoe vervelender je Mildred gaat vinden. Hoe ze over haar kinderen denkt en hoe ze hen behandelt, is niet bepaald eerlijk. Zelf geeft ze ook niet echt het goede voorbeeld: ze liegt bijv. ook om er zelf beter van te worden. Althans, dat is hoe ik dit verhaal ervaren heb. Nou lijkt het me ook geen makkelijke taak om ouder te zijn, maar Mildred bakt er toch helemaal niet zoveel van - en dat terwijl ze bij een bakker werkt! (I know, slechte woordgrap, sorry 🙈)

"Mijn moeder had vandaag mokkagebakjes meegenomen omdat ze denkt dat ik er gek op ben. Vroeger ja. Ik vind mokka de laatste jaren niks meer aan. De koffiesmaak is echt smerig. Altijd als ze het meeneemt van de bakkerij laat ik het staan. Mijn moeder weet dat niet. Omdat ze me niet kent en niet oplet. Anders had ze wel slagroomsoesjes meegenomen. Of moorkoppen."

Nou is het zeker waar dat ze haar zoon niet meer kent en ook te weinig echte interesse in hem lijkt te hebben. Toch frustreerde dit stukje mij nogal: PRAAT GEWOON! Clemens kan er natuurlijk zelf ook best wat aan doen als hij het gevoel heeft dat zijn moeder hem niet kent. Zeker bij zoiets simpels en onzinnigs als eten. "Mam, wil je volgende keer soesjes meenemen? Mokkagebakjes zijn niet meer mijn favoriet." Dat moet lukken, toch?!

Sowieso zou wat meer en betere communicatie een oplossing kunnen zijn om elkaar te begrijpen en te zorgen dat Clemens kan doen waar hij zin in heeft, maar dan normaal, en een betere band te houden (of krijgen, want hij is er niet echt🙄). Toch zijn er ook genoeg situaties in dit boek waarin het inderdaad maar beter is dat ze niet zeggen wat ze denken 🤫

Op de kaft zien we de volgende ondertitel: zelfs in een liefdevol gezin kunnen goed en kwaad heel dicht bij elkaar liggen. Interessant! Want het grootste deel van het boek vond ik het gezin nou niet bepaald liefdevol. Dankzij de Grote Verrassing aan het einde wordt voor sommige personages zelf en zeker voor de lezer duidelijk dat ze wel degelijk van elkaar houden. Aan het einde van het verhaal wordt het mysterie opgelost met een zéér onverwachte onthulling. Ik zag m zeker niet aankomen,  jij wel? 😲

Gelezen: zomervakantie 2021

Geschikt voor: 13+

Dit boek kun je helaas niet lezen via de Online Bibliotheek. Ik kreeg het te leen van een leerling die het erg leuk vond 🤗

Mag je dit boek lezen voor Nederlands? Ja, in de onderbouw

Leesniveau: 2

Leeswijzer: 

Tv-tip: Little Fires Everywhere heeft een vergelijkbaar verhaal: het gaat over twee gezinnen met geheimen en wie aan het begin geweldig lijkt te zijn, vind je aan het eind vervelend, en andersom...