#️⃣hiernamaals
"'Vet gaaf! Oké, het is echt niet cool van Exthreaven om ons zo te manipuleren en zo, maar wow, we zijn onderweg naar het hiernamaals. Met de trein. Hoe wild is dat?'
Tja, best wel wild ja."
Cleo neemt in de herfstvakantie een bijbaantje bij Exthreaven Inc., maar ze weet eigenlijk niet zo goed waar ze aan begint. Het sollicitatiegesprek was nogal vreemd en ze moest ook een toets doen voordat ze aangenomen werd... Pas toen ze aangenomen was, kregen Cleo en haar nieuwe collega's te horen wat ze moesten doen: naar het hiernamaals reizen om Elena terug te halen uit de dood. En dat is nogal iets! Want wat is het hiernamaals eigenlijk? Iedereen heeft er wel ideeën over, maar niemand weet het zeker.
"'Nou, ik geloof in reïncarnatie,' zei Zizi. 'Dát is pas iets waar karma iets mee kan. Bedriegende eikel in dit leven? Bam, nu ben je een inktvis.'
We waren het er allemaal over eens dat een bepaalde president met oranje huidskleur in zijn volgende leven wel eens als strontvlieg zou kunnen terugkeren. Zo eentje die veel te luid zoemt en steeds met zijn kop tegen het gesloten raam vliegt omdat hij naar buiten wil.'"
In het sollicitatiegesprek wordt gevraagd hoe Cleo denkt dat het leven na de dood eruitziet. Dat blijkt te zijn, omdat volgens dit boek iedereen zijn eigen hiernamaals heeft. In bovenstaand citaat lezen we een stukje uit het gesprek dat Cleo met andere sollicitanten heeft hierover. Toevallig natuurlijk degenen die ook aangenomen worden en later de Exthreaven squad vormen, en vrienden voor het leven 🙃 Zizi's uitspraak was er eentje waar ik wel om kon lachen 😂 Cleo's beeld van the afterlife lijkt op dat van Elena, daarom gaan ze naar Cleo's hiernamaals in de hoop dat Elena daar ook is.
"Gras, smaragdgroen en sappig, strekte zich uit over een steile helling. Daarboven pronkte een helderblauwe hemel die me aan de Zwitserse Alpen deed denken. Ik kon me prima voorstellen dat er een Milka-koe voorbij zou waggelen als we hier een poosje bleven picknicken - zo eentje met een gigantische koebel om haar hals.
'Is dit jouw hiernamaals?' vroeg Hadewig met een klein stemmetje."
Cleo's hiernamaals is echt fantastisch. Het lijkt wel een beetje op mijn idee ervan: dat je naar de hemel gaat waar je oude geliefden en familieleden weer terugziet 🤗 Maar de rest is heel anders 😅 Het bestaat uit zeven verdiepingen en op elke verdieping moet je een soort challenge winnen om naar de volgende te mogen, zoals je angsten overwinnen, je dierbaren op aarde achter je kunnen laten en dingen waar je spijt van hebt loslaten. Wat grappig is, is dat Cleo en vele anderen hun visie van het hiernamaals hebben gebaseerd op films, boeken en cultuur, zoals Cleo in het boek zelf benoemt.
Tot nu toe klinkt het verhaal rooskleurig, hip en grappig. Wie weet kan je al een beetje humor halen uit de citaten. Naast het verhaal, bijv door de challenges, is ook het taalgebruik hip. De schrijfstijl past precies bij de personages van het boek: universiteitsstudenten. Wat moeilijkere woorden worden afgewisseld met taalgebruik dat past bij jongeren. Ook bevat de schrijfstijl best veel beeldspraak en merk je dat de schrijfster Vlaams is. Soms vroeg ik me af of iets fout was, of Vlaams, of zelfbedacht - want dat kan met beeldspraken natuurlijk ook!
Alleen het rooskleurige aspect klopt niet helemaal...
"Als ik moest gokken, zou ik zeggen dat dit meisje haar haar en haar leven verloren had door kanker. De tranen sprongen me in de ogen.
Op wat voor een facked up missie waren we eigenlijk? Verdiende dit kind het niet net zo hard om gered te worden als Elena? En dat oude vrouwtje was waarschijnlijk iemands favoriete oma - ook zij verdiende het om haar honderdste verjaardag te vieren. Ze leek een jaar of zeventig. Helemaal niet zo oud, eigenlijk.
Exthreaven Inc. had de macht om haar nog een dikke dertig levensjaren te geven, en dat meisje nog minstens negentig. Maar ze kozen ervoor enkel de rijken te redden."
Het boek zet je aan het denken over wie het verdient te leven. Vaak zijn het inderdaad de rijken die meer kansen krijgen. Anderzijds laat het boek ook zien dat geld niet per se gelukkig maakt. Daarnaast is Exthreaven Inc. niet helemaal eerlijk geweest over hoe ze naar het hiernamaals gaan. Dit had ik al sneller door dan de personages 😌 Ook over hoe Elena doodging was hun werkgever niet eerlijk. Door het verhaal heen vinden we vijftien bewijsstukken, ik denk uit het politiedossier over Elena's dood. Deze geven de lezer puzzelstukjes waardoor we kunnen raden dat het geen ongeluk was. Maar wat dan wel? Elena's dood beïnvloedt haar hiernamaals, wat ook weer een interessant discussieonderwerp oplevert.
Eigenlijk best heftige thema's dus! Gelukkig maken een iets minder heftig probleem (Cleo's verliefdheid op een collega, met wie ze dus niets mag beginnen), de humor en schrijfstijl het verhaal toch vooral leuk in plaats van heftig. En het allerleukste: een onverwachts, supercool en actueel einde dat nog lang in mijn hoofd bleef hangen.
Reacties
Een reactie posten