Clownsnacht - It voor jongeren 🤡
Yeeeahh! De executie en Clownsnacht staan op de online Bibliotheek! 🥳
Deze boeken stonden al een tijdje op mijn leeslijstje. Ik zou ze kopen of voor mijn verjaardag vragen voor als ik al die andere boeken eindelijk uit heb 😉 Maar nu ik ze via de biebapp kan lezen, kon ik niet wachten. Vooral niet met Clownsnacht. 😃Het huis zonder einde, ook een horror van Daniëlle Bakhuis, vond ik namelijk superleuk én supereng. Het gaat over urban legends, enge Amerikaanse volksverhalen. Daarnaast was 'It' vorig jaar een hele populaire film. Ik kan me voorstellen dat jullie er ook nieuwsgierig naar zijn geworden, maar het misschien toch nog niet aandurven. Zelf hoorde ik namelijk allerlei verhalen dat het de engste film ever zou zijn, maar dat vond ik reuze meevallen (toen ik hem vorig jaar keek). En deel 2... wat een slechte film is dat zeg. Dus je mist niets! Je kan beter dit boek lezen: wel voor jullie leeftijd bedoeld en vééél leuker 😁
"'Ik ben echt niet bang op Clownsnacht als je dat soms denkt.' Ik lach in de hoop dat Jamal meelacht, maar zijn gezicht staat serieus.
'Clownsnacht? Je bedoelt dat kinderen zich laten schminken als clowntjes?' Verward schudt hij zijn hoofd. 'Er is vanavond iemand ontsnapt uit De Waard. Daar heb ik het over.' Hij kijkt me een tel zwijgend aan. 'Wist je dat echt niet?'
Een rilling kruipt richting mijn nek.
De Waard is een gesloten instelling voor mensen met psychische ziekten of die flink in de war zijn."
Ook in Clownsnacht zijn urban legends terug te vinden. Een paar ervan kende ik al van horrorfilms van vroeger. Sommige verhalen staan echt los van de clown, de ontsnapte gek en Fara die oppast in een spookhuis, maar de legende draagt wel bij aan de spanning van het verhaal. Andere legendes zijn heel goed verwerkt in Fara's oppasavondje op Clownsnacht. Ken jij ze niet? In het nawoord benoemt Daniëlle welke er aan bod zijn gekomen. Je kunt ze altijd nog opzoeken, als je durft... ik heb er namelijk net een zitten googelen die ik niet kende en nu ik het weet, is het einde van Clownsnacht ineens extra luguber. Zou de schrijfster gewoon verwachten dat de lezer de verhalen al kent? Of is het een opening voor een vervolgboek?
Dat denk ik toch niet. Het volgende horrorboek was namelijk Het huis. Dat is niet echt een vervolg, maar speelt zich wel af in dezelfde woonplaats. In Clownsnacht wordt nog benoemd dat er in het bos vlakbij een huis staat waar mensen gek worden. Ook wordt er al een urban legend benoemd die in Het huis een grotere rol speelt. Leuk dat je als lezer van beide boeken dingen herkent! Verder wordt er verwezen naar bekende films en naar andere boeken, die van haarzelf! 😲😏 grappig he
"De laatste kast van dit gangpad is gevuld met jeugdboeken. Sommige boeken zijn zo nieuw dat hun rug nog ongekraakt is. De eliminatie klinkt onheilspellend, net als De executie. Binnen een mum van tijd heb ik een stapel boeken verzameld. Nu ik hier toch ben, wil ook een kijkje nemen in de andere gangpaden. Wanneer krijg ik ooit weer de kans om in een privébibliotheek rond te snuffelen?
Misschien vind ik wel een goede thriller. Of een fantastisch romantisch boek. Ik sla het volgende gangpad in en...
Van schrik laat ik alle boeken vallen. Met een doffe klap raken ze de grond.
Ik ben te verbaasd, te in shock.
Mijn verbeelding gaat met me aan de haal.
Want daar, aan het eind van het gangpad, staat een clown."
Fara voelt zich niet bepaald op haar gemak in het oppashuis. Er hangen dode dieren en maskers aan de muur, er staan standbeelden in het huis en de tuin, de stroom kan zomaar uitvallen en dan moet ze naar de kelder en Suzie zegt dat er een clown naast haar bed stond. Suzie zal wel gewoon eng gedroomd hebben natuurlijk, maar Fara heeft zelf eigenlijk ook het gevoel dat ze bekeken wordt... Het huis, het gevoel, het bijzondere uiterlijk van de oppasouders, de enge verhalen die Fara's vriendin vertelt: al vanaf het begin is de spanning te voelen. Toch blijft het de eerste driekwart van het boek bij een naar onderbuikgevoel voordat daarna de bom barst, wat mij betreft precies aan het einde van hoofdstuk 12. Voor het ontbrekende hoofdstuk 13... 🙄
Net als bij Het huis zonder einde staat er op de kaft dat het een jeugdhorror is. Voordat ik Het huis had gelezen, was ik daarover sceptisch: hoe eng kan een boek nou echt zijn? Maar toen bleek dat dat zeker wel kan. Dat je bepaalde dingen echt voor je kan zien. Vooral als je het 's avonds of 's nachts leest op je telefoon, met het telefoonscherm als enige licht... Daaromheen in het donker kan van alles gebeuren.
Ik las het boek wel op deze manier en daardoor had ik voor dit boek een paar avonden nodig. Er waren wat momentjes waarop ik dacht: als ik nu verderlees, slaap ik dalijk niet. Hadden jullie dat ook? Of ben ik blijkbaar een schijterd? 🐥
Reacties
Een reactie posten